Harry część 4 :)

Obudziłam się o 7 rano. Dzisiaj jakoś inaczej niż zwykle, tak szybko i bez marudzenia. Aż chciałam przywitać i wyściskać wszystkich ludzi na ziemi. Może nie wszystkich. Po prostu żyć nie umierać. Poranna toaleta, śniadanie i pakowanie reszty niezbędnych rzeczy.

-Mamo, pieniądze !

-Ile ? 500 $ (dolarów) ci wystarczy ? 

-Powinno, dziękuję. Kocham cie i będę tęsknić. 

-Ja ciebie też Kocham, i uważaj na siebie, trzymaj się Alex a nic ci się nie stanie. 

-Dobrze, wiem. O taksówka już przyjechała. Do zobaczenia za tydzień. 

-Pa kochanie , baw się dobrze- krzyczała machając ręką na pożegnanie . 

-------------------------------------------

-Hej-powiedziałam, całując Alex w policzek na przywitanie. 

-Spakowana ? 

-Chyba tak, nie no raczej tak .

-No to , jedziemy. !

-Jedziemy- odpowiedziałam 

Boże jaka ja byłam szczęśliwa, że w reszcie mogę odpocząć od tej szarej rzeczywistości. Od braku pomysłu na dzień i nudzenia się w czterech ścianach swojego pokoju. 

Po dojechaniu na pobliskie lotnisko w moim rodowitym Państwie, czyli Stanach Zjednoczonych wsiadłyśmy do samolotu. Siedzenia wygodne, do siedzenia jak i do spania. Wiem, czego nie wzięłam, poduszki. Chyba przeżyję . Stewardesy miłe, życzliwe i kulturalne. Są na każde nasze zawołanie, a może napoju a może coś na ciepło, przydałaby się taka w domu. 

-Alex?!

-Hem... ??!!

-Co my w ogóle będziemy robić w tym Londynie ? 

-Zwiedzać, chodzić na imprezy, polować

-Polować ? -spytałam

-No tak , ty nie masz chłopaka i ja też nie mam.-powiedziała ironicznie.

-Aha. Spoko. Dobrze wiedzieć. Ale wiesz ja jeszcze nie wiem czy.. 

-Tak, tak wiem ty czekasz na tego jedynego, ale wiesz tacy nie istnieją, to są tak zwany ''książę z bajki,, ale tacy zdarzają się raz na milion jeśli w ogóle się zdarzają. -wymądrzała się Alex 

-Ja jeszcze znajdę sobie księcia z bajki a ty będziesz mi zazdrościć. 

-Pfff.. na pewno

-Jeszcze zobaczymy

-No. zobaczymy

---------------------------------------

-30 min. później-

-Proszę Państwa wpadamy w małe turbulencje, proszę zapiąć pasy. Dziękuję. 

-O nie tylko nie to !-krzyknęłam

-Proszę Państwa, proszę się bardzo mocno trzymać będziemy lądować awaryjnie na jednym skrzydle... !!!-mówi stewardesa . 

-Nie...nie...nieee !!!-krzyczałam przez sen.

-Spokojnie nic się nie dzieje, wylądowaliśmy już. 

-Mamy wszystkie skrzydła ? 

-Tak, całe dwa skrzydła, to był na pewno zły sen. Chodź już ! No chodź !-krzyczała Alex na siedzącą, znieruchomiałą z przerażenia Nicol.  

-Zapraszamy po odbiór walizek. 

Po odebraniu swoich walizek szukałam Alex wśród tłumu. 

-I gdzie teraz ? -pytam

-Przed siebie !-odpowiada 

-Co ?